Piece Details
Artist: Władysław Hasior
Lived: 1928 - 1999
Also known as: W Hasior, W. Hasior
Title: W STARYM PIECU DIABEŁ PALI, 1970
Year: 1970
Dimensions: 165,0 x 52,5 x
Tools: individual
Provenance:
Polska, kolekcja prywatnadepozyt Muzeum Narodowego we Wrocławiu
Exhibited:
Wrocław, mia ART GALLERY, Kolekcja Hermansdorferów, 15 listopada – 20 grudnia, 2017.
Reproduced:
Kolekcja Hermasdorferów [katalog wystawy],Wrocław,2017, s. 81.
Description:
Oferowana praca, powstała ok. 1970 roku, należy do przestrzennych asamblaży komponowanych przez Hasiora z różnych przedmiotów – metalowych skrzynek, sztućców, gwoździ, drutu, porcelanowych bibelotów, kawałków tkanin. Artysta uważał, że nie zawsze da się przedstawić niektóre problemy, tematy przy pomocy jednego konkretnego materiału – stąd konieczność szukania alternatywnych rozwiązań. Wybór materiałów też nie był dziełem przypadku – każdy element asamblażu miał swoje znaczenie. „Używam materiałów, które coś znaczą. Każdy przedmiot ma swój sens, a złożone dają aforyzm. Aforyzm jest bardzo podobny do prawdy, ale nie jest samą prawdą. Działalność artystyczną uważam za prowokację: intelektualną, twórczą”. – mówił Hasior (cyt. za: Magiczny Świat Władysława Hasiora, katalog wystawy w MDK, Mińsk Mazowiecki, 2013). Artysta często podkreślał, że nie jest twórcą awangardowym i że nie sprzeciwia się tradycji ani historii a wręcz z nich właśnie lubi czerpać reinterpretując bądź dosłownie cytując motywy, symbole, tematy. Kompozycje Hasiora nie tylko były nośnikiem ironii i drwiny ze współczesnych artyście realiów. Niosły też zawsze jakąś treść odwołując się do symboliki i mitologii. Asamblaż „W starym piecu diabeł pali” to ponownie wyraz fascynacji Hasiora ginącym światem ludowej metafizyki i duchowości, z której artysta lubił wydobywać element figlarnego podejścia do życia, patrzenia nań z przymrużeniem oka. Dziś sztuka Hasiora nie wzbudza już tak silnych emocji jak niegdyś, kiedy określano artystę heretykiem i bluźniercą. Ciekawi, intryguje, przyciąga, zaprasza wyobraźnię widza do gry, do odkrywania magii i tajemnicy, która za każdym dziełem Hasiora jest ukryta. „(…) Bo tu chodzi o ruch wyobraźni, o ścieranie się poglądów – sam eksponat nie musi być arcydziełem – wystarczy, że jest skuteczną płaszczyzną do ćwiczenia naszej wspólnej wyobraźni” mówił Hasior (cyt. za: Myśli o sztuce, Nowy Sącz, 1986, s. 6). Lekkość, figlarność jego prac jest jedynie pozorna – ma widza zainteresować, otworzyć go na dialog, zaprosić do głębszej refl eksji. W każdej ze swoich prac bowiem artysta stawia odbiorcy pytania – poważne i trudne, bo dotyczące spraw ostatecznych i wiecznych. W ten sposób obiekty Hasiora stają się polem spotkania i dialogu artysty z odbiorcą.
Created: 23-04-2025 22:09